Karolina Zych-Rozpędowska
„Bardzo długo sikam, czasem na kilka razy, aby całkowicie opróżnić pęcherz. Czy to powód do niepokoju?”
Droga Czytelniczko,
Rozumiem, że przez „długo sikam” masz na myśli uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego i potrzebujesz przy tym samym pobycie w toalecie jeszcze trochę więcej wysikać?
Do najczęstszych przyczyn niemożności całkowitego opróżnienia pęcherza moczowego należą:
- zakażenia układu moczowego,
- przewlekłe zapalenia cewki moczowej,
- zapalenie pęcherza moczowego,
- osłabienie mięśni dna miednicy – występuje w nim obniżenie narządów rodnych, wskutek czego macica może uciskać cewkę moczową,
- zaburzenia neurologiczne upośledzające prawidłową czynność pęcherza (po udarze mózgu, uszkodzeniu rdzenia kręgowego, stwardnienie rozsiane, polineuropatia cukrzycowa, choroba Parkinsona, Choroba Alzhaimera, pęcherz neurogenny),
- zaparcia/biegunki – masy kałowe wypełniające odbytnicę uciskają cewkę moczową,
- wpływ stosowanych leków – niesteroidowych leków przeciwzapalnych, opioidów, leków odwadniających,
- u mężczyzn oczywiście przerost gruczołu krokowego.
Wstępną diagnostykę należy przeprowadzić u lekarza rodzinnego, najważniejszy jest wywiad i badania. Z badań dodatkowych lekarz może zlecić badania ogólne moczu, posiew moczu, USG jamy brzusznej z oceną zalegania moczu w pęcherzu (na takie badanie trzeba iść z pełnym pęcherzem).
W razie stwierdzenia nieprawidłowości lekarz rozpocznie leczenie lub pokieruje do poradni urologicznej – celem pogłębienia diagnostyki.
Odpowiedź pełni rolę czysto informacyjną i nie stanowi porady medycznej ani zalecenia, służy wyłącznie celom edukacyjnym.
Redakcja 
