Dro­ga Czy­tel­nicz­ko,

Pro­fi­lak­ty­ka może za­po­bie­gać po­wsta­wa­niu cho­rób, spo­wal­niać ich pro­gre­sję, cza­sem co­fać nie­któ­re zmia­ny, któ­re już za­szły.

Udar to na­głe za­bu­rze­nie czyn­no­ści mó­zgu spo­wo­do­wa­ne:

• za­trzy­ma­niem prze­pły­wu krwi (udar nie­do­krwien­ny),
• uszko­dze­niem ścia­ny na­czyń (udar krwo­tocz­ny lub krwa­wie­nie pod­pa­ję­czy­nów­ko­we).

Gdy udar już na­stą­pił i chce­my za­po­biec ko­lej­ne­mu sto­su­je­my tak zwa­ną pro­fi­lak­ty­kę wtór­ną. Przede wszyst­kim le­cze­nie far­ma­ko­lo­gicz­ne ob­ni­ża­ją­ce ci­śnie­nie, cho­le­ste­rol, le­cze­nie prze­ciw­za­krze­po­we, jako pro­fi­lak­ty­ka uda­ru w mi­go­ta­niu przed­sion­ków lub prze­ciw­płyt­ko­we w miaż­dży­cy.

W za­leż­no­ści od przy­czyn uda­ru ko­niecz­ne może być też le­cze­nie za­bie­go­we np. przy zwę­że­niu na­czyń szyj­nych. Pro­fi­lak­ty­ka uda­ru to też zmia­na sty­lu ży­cia, za­prze­sta­nie pa­le­nia pa­pie­ro­sów czy pi­cia al­ko­ho­lu, re­duk­cja masy cia­ła i re­gu­lar­na ak­tyw­ność fi­zycz­na.

Od­po­wiedź peł­ni rolę czy­sto in­for­ma­cyj­ną i nie sta­no­wi po­ra­dy me­dycz­nej ani za­le­ce­nia, słu­ży wy­łącz­nie ce­lom edu­ka­cyj­nym.