Ewa Drozdowicz-Jastrzębska
W zaburzeniach lękowych uogólnionych występuje nadmierne zamartwianie się, troska związana z codziennymi wydarzeniami, uczucie zwiększonego napięcia powodujące dyskomfort i utrudniające codzienne funkcjonowanie.
Zaburzenia lękowe uogólnione występują nawet u 5,7% populacji w ciągu całego życia, najczęściej występują w grupie wiekowej 45-59 lat. Przyczyną zaburzeń lękowych uogólnionych jest połączenie czynników genetycznych i środowiskowych, takich jak stresujące wydarzenia życiowe (utrata rodzica, wojna, przemoc), nieprawidłowe relacje w związku i w rodzinie.
Objawy
Najczęstsze objawy w zaburzeniach lękowych uogólnionych to:
- Objawy wzbudzenia autonomicznego: przyspieszone bicie serca, zwiększona potliwość, drżenia mięśniowe, uczucie suchości w ustach.
- Objawy somatyczne: problemy związane z oddychaniem, ból w klatce piersiowej, uczucie duszności, nudności, wymioty.
- Objawy psychiczne: uczucie oszołomienia, derealizacji/depersonalizacji, lęk przed utratą kontroli, lęk przed utratą zmysłów, lęk przed śmiercią.
- Wzmożone napięcie: uczucie napięcia mięśni, niemożność odprężenia się, uczucie „guli w gardle”, problemy z połykaniem pokarmów.
- Pogorszenie koncentracji uwagi: problemy z pamięcią, myśleniem, drażliwość, łatwa rozpraszalność uwagi.
- Problemy ze snem: trudności w zasypianiu, szczególnie związane z nadmiernym zamartwianiem się.
Leczenie
W leczeniu stosuje się metody psychoterapeutyczne (psychoterapia poznawczo-behawioralna) i farmakologiczne.
- Więcej na temat zaburzeń lękowych przeczytasz w artykule pt. Co to są zaburzenia lękowe i jak je dzielimy?.
- Przeczytaj też: Atak paniki – jakie są jego objawy i czy da się go leczyć?
What’s your Reaction?
+1
+1
+1
+1
+1
+1
+1
Redakcja 
