Definicja
Astma wczesnodziecięca jest chorobą przewlekłą, zapalną charakteryzującą się obturacją oskrzeli, duszącym kaszlem oraz świszczącym oddechem. Najczęściej astma wczesnodziecięca dotyka dzieci w wieku między 2. a 6. rokiem życia, a definicję astmy możemy określić na podstawie stwierdzeń:
- 3 epizody obturacji oskrzeli z poprawą po zastosowaniu leków z grupy β2 mimetyków
- Pojedyncze zachorowanie z bardzo ciężkim przebiegiem, hospitalizacją i koniecznością podania glikokortykosteroidów systemowych
- Zaostrzenia podczas infekcji ale również poza okresami infekcyjnymi
- Wywiad atopowy osobniczy lub rodzinny (zwiększa to prawdopodobieństwo rozpoznania astmy)
- Pomiędzy napadami świsty wydechowe raczej nie występują ale mogą pojawiać się spontanicznie przy śmiechu, płaczu, zwiększonej aktywności fizycznej, w nocy, po narażeniu na dym tytoniowy lub inne zanieczyszczenia powietrza
Do czynników, które mogą zwiększyć zachorowalność na astmę wczesnodziecięca należą:
- Płeć męska
- Występowanie astmy w rodzinie
- Wysokie BMI kobiety ciężarnej
- Palenie w ciąży
- Atopowe zapalenie skóry
- Alergie pokarmowe
- Alergiczny nieżyt nosa
- Alergeny wziewne: roztocza, grzyby, alergeny zwierzęce
- Zanieczyszczenia powietrza
Leczenie
Leczenie zawsze jest dobierane indywidualnie do pacjenta przez lekarza prowadzącego
Do leków stosowanych przewlekle podczas leczenia astmy wczesnodziecięcej zaliczamy wziewne glikokortykosteroidy (wGKS) podstawowe leki w terapii, które podawane w małych dawkach są bezpieczne i nie powodują działań niepożądanych. Montelukast, który wykazuje słabsze działanie przeciwzapalne w porównaniu do wGKS, ale cechuje się dobrą tolerancją. β2 mimetyki podawane wziewnie, mają na celu rozszerzyć oskrzela i opanować objawy.
Wyleczalność
Większość dzieci (70-80%) chorych na astmę samoistnie zdrowieje do 6. roku życia, a pozostała mniejszość, u których astma pozostaje, ma cechy alergii wziewnej np. na pyłki, trawy czy roztocza kurzu domowego.