Leki na otyłość – czy są skuteczne?

Oty­łość może być le­czo­na far­ma­ko­lo­gicz­nie. Głów­nym ce­lem wdro­że­nia ta­kie­go le­cze­nia jest uła­twie­nie pa­cjen­to­wi wpro­wa­dza­nia zmian w spo­so­bie od­ży­wia­nia i zmniej­sze­nie ry­zy­ka po­ja­wie­nia się po­wi­kłań oty­ło­ści.

leki na otyłość

Je­śli po­szu­ku­jesz in­for­ma­cji na te­mat do­stęp­ne­go w Pol­sce le­cze­nia oty­ło­ści (stan na czer­wiec 2022 r.), to wła­śnie w tym ma­te­ria­le znaj­dziesz ze­bra­ne przez z nas naj­waż­niej­sze wia­do­mo­ści o dzia­ła­niu trzech le­ków za­re­je­stro­wa­nych do wspo­ma­ga­nia le­cze­nia oty­ło­ści.

Or­li­stat

Dzia­ła­nie:

  • Ha­mu­je w ukła­dzie po­kar­mo­wym wchła­nia­nie ok. 1/3 przy­ję­tych z je­dze­niem tłusz­czów, dla­te­go może być sku­tecz­ny u osób pre­fe­ru­ją­cych tłu­ste po­tra­wy.
  • Nie dzia­ła ośrod­ko­wo i nie wpły­wa na od­czu­wa­nie gło­du, sy­to­ści i ape­ty­tu.

Dzia­ła­nia nie­po­żą­da­ne:

  • układ po­kar­mo­wy – (bar­dzo czę­sto) pla­mie­nie tłusz­czo­we z od­by­tu, wzdę­cia, gazy z wy­dzie­li­ną, bóle brzu­cha, par­cie na sto­lec, tłusz­czo­we stol­ce, płyn­ne stol­ce,
  • ból gło­wy,
  • hi­po­gli­ke­mia u cho­rych na cu­krzy­cę typu 2.

Lek zło­żo­ny z chlo­ro­wo­dor­ku na­ltrek­so­nu i chlo­ro­wo­dor­ku bu­pro­pio­nu

Dzia­ła­nie:

  • Sty­mu­lu­je układ na­gro­dy, zmniej­sza ape­tyt, zmniej­sza od­czu­wa­nie gło­du, a wzmac­nia od­czu­wa­nie sy­to­ści.
  • Ze wzglę­du na wła­ści­wo­ści leku, war­to roz­wa­żyć jego sto­so­wa­nie u osób cho­ru­ją­cych na oty­łość, któ­rej to­wa­rzy­szy rów­nież de­pre­sja, a tak­że u osób, któ­re pod­ję­ły de­cy­zję o za­prze­sta­niu pa­le­nia ty­to­niu.
  • Może być sku­tecz­ny u osób, któ­re je­dzą pod wpły­wem emo­cji.
  • Jest prze­ciw­wska­za­ny u pa­cjen­tów z nie­kon­tro­lo­wa­nym nad­ci­śnie­niem tęt­ni­czym.

Dzia­ła­nia nie­po­żą­da­ne:

  • ból gło­wy, za­wro­ty gło­wy, bez­sen­ność, su­chość w ja­mie ust­nej, nud­no­ści, wy­mio­ty, za­par­cia, bóle brzu­cha, wzrost ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go, po­bu­dze­nie, lęk w pierw­szych ty­go­dniach sto­so­wa­nia, wzrost po­tli­wo­ści.

Li­ra­glu­tyd

Dzia­ła­nie:

  • Zwięk­sza uczu­cie sy­to­ści i peł­no­ści, zmniej­sza uczu­cie gło­du, opóź­nia opróż­nia­nie żo­łąd­ka.
  • Jest szcze­gól­nie po­le­ca­ny oso­bom z za­bu­rze­nia­mi go­spo­dar­ki wę­glo­wo­da­no­wej. Ba­da­nia wy­ka­za­ły, że 3-let­nie sto­so­wa­nie leku zmniej­szy­ło ry­zy­ko roz­wo­ju cu­krzy­cy u 80% pa­cjen­tów ze sta­nem przed­cu­krzy­co­wym.
  • Sto­so­wa­nie li­ra­glu­ty­du zmniej­sza ry­zy­ko zgo­nu z przy­czyn ser­co­wo-na­czy­nio­wych, za­wa­łu czy uda­ru.
  • Przy­czy­nia się do spad­ku ci­śnie­nia tęt­ni­cze­go, dla­te­go war­to go roz­wa­żyć u osób cho­ru­ją­cych na oty­łość i jed­no­cze­śnie nad­ci­śnie­nie tęt­ni­cze.
  • Po­zy­tyw­nie wpły­wa na po­pra­wę pa­ra­me­trów zdro­wia pa­cjen­tów z nie­al­ko­ho­lo­wym stłusz­cze­nio­wym za­pa­le­niem wą­tro­by.
  • Po­zy­tyw­nie wpły­wa na ze­spół bez­de­chu w cza­sie snu zmniej­sza­jąc ilość bez­de­chów i spły­co­nych od­de­chów.

Dzia­ła­nia nie­po­żą­da­ne:

  • za­bu­rze­nia ze stro­ny prze­wo­du po­kar­mo­we­go – (bar­dzo czę­sto) nud­no­ści, wy­mio­ty, bie­gun­ka, za­par­cia; (czę­sto) su­chość w ja­mie ust­nej, dys­pep­sja, re­fluks żo­łąd­ko­wo-prze­ły­ko­wy, za­pa­le­nie żo­łąd­ka, ból w nad­brzu­szu, nad­mier­na pro­duk­cja ga­zów je­li­to­wych, wzdę­cie brzu­cha, od­bi­ja­nie się,
  • za­bu­rze­nia psy­chicz­ne – (czę­sto) bez­sen­ność,
  • za­bu­rze­nia ukła­du ner­wo­we­go – (czę­sto) za­bu­rze­nia sma­ku, za­wro­ty gło­wy.

Kto prze­pi­su­je leki w te­ra­pii oty­ło­ści?

Pa­mię­taj, że leki na oty­łość wy­da­wa­ne są na re­cep­tę, a za­tem wy­łącz­nie le­karz może je Ci prze­pi­sać. Dla do­bra pa­cjen­ta, to le­karz, po do­kład­nym wy­wia­dzie i ba­da­niu, de­cy­du­je o ko­niecz­no­ści i na­stęp­nie do­bo­rze od­po­wied­nie­go pre­pa­ra­tu dla kon­kret­ne­go pa­cjen­ta.

Pod­czas far­ma­ko­te­ra­pii pa­cjent po­wi­nien być pod sta­łą opie­ką le­ka­rza, dla­te­go „za­ła­twia­nie” re­cep­ty na lek na wła­sną rękę jest nie­bez­piecz­ne.

Ja­kie są głów­ne cele far­ma­ko­te­ra­pii?

  • uła­twie­nie pa­cjen­to­wi wpro­wa­dze­nia zmian w spo­so­bie od­ży­wia­nia,
  • zmniej­sze­nie ry­zy­ka po­ja­wie­nia się po­wi­kłań oty­ło­ści lub po­pra­wa w ich za­kre­sie.

Au­tor­ką tek­stu jest le­kar­ka w trak­cie spe­cja­li­za­cji z me­dy­cy­ny ro­dzin­nej, die­te­tycz­ka, psy­cho­die­te­tycz­ka Do­ro­ta Święch (@le­kar­ka.psy­cho­die­te­tycz­ka).

Źró­dło:

Oty­łość prze­wod­nik in­ter­dy­scy­pli­nar­ny pod re­dak­cją prof. dr hab. n. med. Paw­ła Bog­dań­skie­go, Uni­wer­sy­tet Me­dycz­ny im. Ka­ro­la Mar­cin­kow­skie­go w Po­zna­niu, Po­znań 2020.

What’s your Reaction?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Tagi

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *