
Skoro tu jesteś, to pewnie albo jesteś w ciąży, albo ją planujesz… lub po prostu lubisz wiedzieć więcej! A może właśnie odebrałaś wyniki badań i zobaczyłaś tajemnicze CMV IgG albo IgM? Spokojnie – już tłumaczę, o co w tym wszystkim chodzi.
CMV, czyli cytomegalowirus, to jeden z tych patogenów, których boimy się w ciąży – ale nie dlatego, że często chorujemy, tylko dlatego, że zwykle kobiety nie widzą o zakażeniu. Sam wirus może niestety zaszkodzić rozwijającemu się płodowi.
Co to właściwie jest CMV?
- CMV (cytomegalowirus) to wirus z tej samej rodziny co opryszczka, ospa wietrzna czy mononukleoza.
- Po zakażeniu zostaje z nami na zawsze – jak opryszczka. Ale najczęściej jest uśpiony, nie dając objawów… Analogicznie, co opryszczka – nikt z nas, którzy mieli w swoim życiu zimno nie ma go w okół ust przez cały czas.
- Problem pojawia się wtedy, gdy:
- kobieta w ciąży po raz pierwszy się nim zarazi (infekcja pierwotna),
- albo wirus się reaktywuje w czasie ciąży.
Ważne! Zakażenie CMV jest bardzo powszechne – nawet 50–80% ludzi w Polsce ma przeciwciała IgG, co oznacza, że przeszło infekcję w przeszłości. Ale to nie zawsze oznacza pełną ochronę dla dziecka.
Jak można się zakazić CMV?
- Wirus przenosi się przez kontakt z płynami ustrojowymi – ślina, mocz, wydzieliny.
- Źródłem zakażenia najczęściej są małe dzieci, szczególnie te uczęszczające do żłobka czy przedszkola.
- Dlatego kobiety w ciąży mające w domu kilkulatka są w grupie podwyższonego ryzyka.
Co możesz zrobić?
- Myj ręce po każdej zmianie pieluchy.
- Nie pij z tego samego kubka, co dziecko.
- Nie oblizuj smoczków, nie całuj dzieci w usta.
Brzmi przesadnie? Może trochę, ale warto być ostrożną przez te 9 miesięcy – to naprawdę robi różnicę.
CMV w ciąży – kiedy jest niebezpieczny?
Wirus może przeniknąć przez łożysko i zakazić płód. Ale nie każda infekcja prowadzi do problemów.
- Pierwotna infekcja (czyli kiedy zarazisz się CMV po raz pierwszy w życiu, będąc już w ciąży) – ryzyko przeniesienia na dziecko wynosi ok. 30–50%, a powikłania są najczęstsze.
- Reaktywacja (czyli nawrót starej infekcji) – ryzyko transmisji to tylko ok. 1%, a uszkodzenia u dziecka są rzadkie.
Największe zagrożenie to zakażenie w I trymestrze. Ale nawet w II i III trymestrze infekcja może prowadzić do problemów – dlatego warto się jej nie bagatelizować.
Objawy zakażenia CMV – u mamy i dziecka
U przyszłej mamy:
- Najczęściej… brak objawów.
- Jeśli już, to objawy przypominające przeziębienie:
- stan podgorączkowy,
- ból gardła,
- osłabienie,
- powiększenie węzłów chłonnych.
Nie są one specyficzne, dlatego infekcję często wykrywamy przypadkowo – w badaniach serologicznych.
U dziecka:
- Nawet jeśli infekcja wewnątrzmaciczna się pojawi, około 90 % noworodków zakażonych CMV rodzi się bezobjawowo, co oznacza, że objawy są zauważalne jedynie u około 10 % dzieci
- Ale u części mogą wystąpić poważne powikłania:
- małogłowie lub wodogłowie,
- zwapnienia w mózgu,
- powiększenie wątroby i śledziony,
- żółtaczka,
- małopłytkowość,
- zapalenie siatkówki i naczyniówki w oku,
- niedosłuch – czasem wykrywany dopiero po kilku miesiącach lub latach.
Nawet dzieci bezobjawowe po urodzeniu mogą z czasem rozwinąć problemy – szczególnie ze słuchem.
Diagnostyka CMV – jakie badania warto wykonać?
- Przeciwciała IgG i IgM – pokazują, czy byłaś zakażona i kiedy.
- Awidność IgG – pozwala określić, czy infekcja była niedawno, czy dawno temu.
- PCR na CMV z krwi lub moczu – wykrywa obecność wirusa.
- USG prenatalne – szuka nieprawidłowości u płodu (np. zwapnień, wodogłowia, opóźnionego wzrastania).
- Amniopunkcja i PCR z płynu owodniowego – wykonywana, jeśli jest podejrzenie zakażenia wewnątrzmacicznego.
Nie są to badania rutynowe, czyli nie znajduje się w obowiązkowym zestawie badań wykonywanych u każdej ciężarnej zgodnie z polskim standardem opieki okołoporodowej. Wykonuje się je, jeśli są wskazania kliniczne.
Czy CMV w ciąży można leczyć?
Nie ma szczepionki przeciw CMV, jednak o najnowszych doniesieniach przeczytasz w innym artykule. Leczenie również nie jest standardowe.
W wybranych przypadkach (np. potwierdzonego zakażenia płodu) stosuje się:
- gancyklowir lub walgancyklowir – leki przeciwwirusowe (stosowane bardzo ostrożnie i tylko w wybranych ośrodkach),
- eksperymentalnie – immunoglobuliny swoiste.
Decyzję zawsze podejmuje lekarz specjalista – najlepiej perinatolog lub zakaźnik.
Jakie są rokowania?
- Większość dzieci, nawet po zakażeniu, rodzi się zdrowa.
- Ale jeśli pojawią się objawy, leczenie i rehabilitacja muszą być rozpoczęte wcześnie.
- Dlatego tak ważna jest świadomość, diagnostyka i monitorowanie w ciąży.
Podsumowanie – co warto zapamiętać?
- CMV to częsty, ale rzadko wykrywany wirus.
- W ciąży może być niebezpieczny – szczególnie przy pierwszej infekcji.
- Najczęstsze źródło zakażenia to małe dzieci.
- Nie każda infekcja prowadzi do choroby dziecka.
- Badania i czujność to podstawa.
Masz pytania? Napisz komentarz!
Jeśli jesteś w ciąży, planujesz ją, albo po prostu nie wiesz, co oznacza Twój wynik „CMV IgM dodatni” – odezwij się do swojego lekarza prowadzącego. A jeśli potrzebujesz lub masz inne pytania dotyczące CMV, możesz też napisać do mnie tutaj – z chęcią Ci to wyjaśnię! Pamiętaj – świadomość i wiedza w ciąży to Twoja tarcza ochronna.
Dziękuję za ten artykuł, pomógł mi uporać się z ogromnym stresem w I trymestrze po otrzymaniu wyników na tego wirusa! Przeraziło mnie że miałam dużą ilość antyciał, ale moja lekarz prowadząca powiedziała że nie ma żadnych podstaw do aktywnego leczenia wirusa i dziecko rozwija się prawidłowo. Naczytałam się ogromu informacji i przez chwilę byłam nawet przekonana że to choroba przenoszona drogą płciową (chociaż oboje się badaliśmy przed ciążą). Mam nadzieję że kiedyś będzie możliwe szczepienie w tym zakresie