Leczenie migotania przedsionków

Migotanie przedsionków jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu, gdyż kilkukrotnie zwiększa ryzyko jego wystąpienia. Jakie należy wdrożyć leczenie i jak wygląda sytuacja pacjentów z już rozpoznanym udarem mózgu?

Migotanie przedsionków leczenie

Pierwszą i najważniejszą rzeczą w tej arytmii jest leczenie przeciwzakrzepowe. W migoczących, nieregularnie kurczących się przedsionkach dochodzi do powstawania skrzepów krwi.

Skrzepy najczęściej gromadzą się w tzw. uszku lewego przedsionka, takiej pofalowanej wystającej strukturze, która może trochę przypomina zawinięte ucho. Taki skrzep może się wydostać z przedsionka w każdym momencie, leci do głowy, zatyka naczynia w mózgu i mamy gotowy udar niedokrwienny.

Niestety często bywa tak, że pacjent nie ma pojęcia o arytmii, a pierwszym jej objawem jest właśnie udar mózgu. Dlatego u pacjentów hospitalizowanych z powodu udaru zawsze zakłada się holter EKG, aby wykryć arytmię i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Szacuje się, że migotanie przedsionków występuje u 30% pacjentów z rozpoznanym udarem mózgu!

Czy każdy pacjent musi stosować leczenie przeciwzakrzepowe? Nie każdy, przed wdrożeniem leczenia przeciwzakrzepowego wylicza się tzw. ryzyko wystąpienia udaru mózgu według specjalnych skal ryzyka. Jeśli ryzyko jest duże włącza się leczenie przeciwzakrzepowe.

Większe ryzyko jest u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, przebytym już udarem mózgu, po 65. roku życia. Dodatkowo u każdego chorego wylicza się ryzyko krwawienia, bo leki te mogą powodować działania niepożądane związane z krwawieniem.

Dużo punktów w skali ryzyka krwawienia rzadko stanowi przeciwwskazanie do włączenia leczenia – nakazuje natomiast zastanowić się, jak poprawić zdrowie chorego, by do tego krwawienia w trakcie leczenia nie doszło.

Obecnie dysponujemy 2 rodzajami terapii

Stare doustne antykoagulanty

Należy do nich acenocumarol i warfaryna, kiedyś powszechne, obecnie towarzystwa kardiologiczne raczej od nich odchodzą. Pacjenci, u których preferowane są te leki, a właściwie konieczne do stosowania to pacjenci z migotaniem przedsionków i istotnym zwężeniem zastawki mitralnej w sercu, pacjenci z mechaniczną (sztuczną) zastawką. Często też są to leki z wyboru pacjenta, stare antykoagulanty porównaniu do NOAC są dużo tańsze oraz refundowane.

Stare leki wymagają comiesięcznego oznaczania z krwi tzw. wskaźnika INR, który mówi o tym czy pacjent ma dobrze rozrzedzoną krew. Co miesiąc też następuje decyzja czy dawka będzie kontynuowana czy z uwagi na za wysoki/za niski wynik INR trzeba będzie ją zmienić.

Na wartość wskaźnika INR może wpływać wiele substancji oraz jedzenie – w trakcie terapii należy unikać spożywania dużych ilości warzyw kapustnych, ponieważ wpływają one na stężenie leku we krwi.

Pomiary INR mogą się wydawać skomplikowane. Chorzy, którzy nie mają wyboru, i cale życie muszą stosować Acenocumarol lub Warfarynę mogę wykonywać domowe pomiary INR. Służą do tego specjalne aparaty do pomiaru krzepliwości.

NOAC, czyli nowe doustne antykoagulanty

Należą do nich Apiksaban, Riwaroksaban, Dabigatran, Edoksaban. Są to stosunkowo nowe leki stosowane w terapii przeciwzakrzepowej. Ich dawkowanie zależne jest od wydolności nerek, dlatego przed włączeniem leczenia należy oznaczyć parametry nerkowe (kreatynina, egfr), a następnie kontrolować co kilka miesięcy. Nie ma konieczności oznaczania co miesiąc wskaźnika INR i comiesięcznego modyfikowania dawki. Przy regularnym dawkowaniu, lek ma stałe stężenie we krwi i zapewnia optymalne właściwości przeciwzakrzepowe.

Leczenie przeciwzakrzepowe jest najważniejsze, nie wolno go tak po prostu przerywać – a pacjenci często mają pomysły, by z błahych powodów odstawiać leczenie.

O tym, kiedy te leki odstawić przed zabiegiem operacyjnym i czy trzeba je odstawiać przez wizytą u stomatologa zawsze decyduje lekarz!

Miałam pacjenta, który przygotowywał się do operacji i tak solidnie się do tego przyłożył, że leki przeciwzakrzepowe odstawił już miesiąc przed tak, by krew na operacje nie była rzadka! Na całe szczęście wszystko skończyło się dobrze. A niestety, nie raz widziałam udar u pacjenta, który nagle postanowił odstawić leki.

Domowy sposób na migotanie przedsionków?

Często pacjenci pytają czy mogą stosować przeciwzakrzepowo aspirynę? Nie mogą. Aspiryna jest nieskuteczna w profilaktyce wystąpienia udaru mogą w migotaniu przedsionków.

Owszem jest świetnym lekiem w profilaktyce choroby wieńcowej, po zawale serca itp., ale nie nadaje się zupełnie to zapobiegania tworzeniu zakrzepów w migoczących przedsionkach.

Zamknięcie uszka lewego przedsionka

Jest jedną z metod leczenia, zalecaną głównie dla pacjentów nietolerujących leczenia przeciwkrzepliwego lub dla pacjentów z powikłaniami leczenia przeciwkrzepliwego.

Zamykając uszko, czyli miejsce, w którym krew płynie wolniej i tworzą się zakrzepy obniżamy ryzyko udaru mózgu. Zamknięcie uszka wykonuje się poprzez wstawienia tzw. okuldera. Okluder z wyglądu przypomina parasolkę, zakłada się go przez naczynia uda, czyli zabieg wykonywany jest bez rozcinania klatki piersiowej (zwykle tego najbardziej boja się pacjenci).

Możliwe jest też chirurgiczne zszycie uszka. Ten zabieg zazwyczaj wykonywany jest w trakcie innej operacji kardiochirurgicznej, jakby przy okazji.

Leczenie napadu migotania przedsionków

Leczenie napadów migotania zależy od tego czy ma silne objawy (bardzo szybkie bicie serca, duszność, ból w klatce piersiowej itp.) i jak toleruje arytmie.

Zazwyczaj napad migotania ustępuje samoistnie, ale jeśli chory źle toleruje arytmie to prawidłowy rytm można przywrócić podając leki (farmakowersja) lub wykonując kardiowersję elektryczną.

Kardiowersja elektryczna to przywrócenie prawidłowego rytmu serca energia elektryczna. Z zewnątrz wygląda tak samo jak na filmach, gdy dochodzi do zatrzymania krążenia, przykłada się łyżki defibrylatora i się strzela. 

Kardiowersje wykonuje się w krótkotrwałym znieczuleniu. Kardiowersja może być nagła, jeśli migotanie trwa poniżej 48 godzin lub planowa, gdy przy migotaniu przetrwałym nie udaje się lekami przywrócić rytmu.

Do kardiowersji planowej chory musi przygotować się lekami przeciwkrzepliwymi. Przy nagłym umiarownienia jakie powoduje kardiowersja, może oderwać się skrzeplina i wystąpić udar.

Leczenie przewlekle

W leczeniu przewlekłym w celu utrzymania prawidłowego rytmu serca, czyli tzw. rytmu zatokowego lub ograniczeniu napadów migotania przedsionków do minimum stosuje się lek antyarytmiczny. Do wyboru jest kilka substancji (m.in. sotalol, propafenon, amiodaron) a to, jaki lek otrzyma chory zależy od wydolności serca, obecności innych chorób, wieku itp.

W przypadku, gdy migotanie jest utrwalone i nie ma szans, by prawidłowy rytm serca wrócił, stosuje się leczenie kontrolujące rytm serca, czyli dba się o to, by rytm serca był wolniejszy.

Migotanie często powoduje bardzo szybkie bicie serca, nieprzyjemne dla chorego a do tego powodujące coraz większą niewydolność serca. Więc tu w leczeniu wykorzystuje się leki zwalniające serce (beta blokery, werapamil, diltiazem, digoksynę) i też to, jaki lek zostanie wybrany zależy od obciążenia innymi chorobami, wydolności serca itp.

Czy migotanie można trwale wyleczyć?

W celu trwałego usunięcia arytmii stosuje się leczenie zabiegowe zwane ablacją. Ablacja polega na trwałym „wyeliminowaniu” miejsc, w sercu które odpowiedzialne są na wywołanie arytmii.

Do ablacji wykorzystuje się najczęściej prąd o częstotliwości radiowej – elektroda wprowadzona do serca nagrzewa się i następnie punktowo koaguluje a mówiąc potocznie wypala się tkanki w sercu.

Czasem stosuje się krioablację, czyli zamrażanie tkanek. Podobnie jak z zamykaniem uszka możliwe jest również wykonanie ablacji chirurgicznej, która zazwyczaj wykonuje się w trakcie innej operacji kardiochirurgiczne np. przy wszczepianiu zastawki czy operacji wszczepienia by-passów.

Leczenie wspomagające

Jak w wielu innych chorobach tak i w migotaniu przedsionków, eliminacja czynników wyzwalających migotanie pozwala na ograniczenie napadów.

Migotanie przedsionków często występuje u osób nadużywających alkoholu. Odstawienie go powoduje zmniejszenie ilości napadów migotania. Niestety alkohol zwiększa ryzyko krwawienia u osób przyjmujących leki przeciwzakrzepowe, dlatego w trakcie terapii należy zredukować ilość wypijanych trunków a nalepi całkowicie zrezygnować z procentów.

Kawa a właściwie kofeina nie zwiększa napadów migotania przedsionków. Jednak po kawie często przyspiesza serce, dlatego chorzy mogą odczuwać różnego rodzaju kołatania serca, które nie są migotaniem przedsionków. Jeśli tak się dzieje należy zredukować ilość spożywanej kofeiny.

Migotanie przedsionków w ciąży

Oczywiście jest możliwe. Szczególnie u kobiet, które mają stwierdzoną wadę serca, lub które w dzieciństwie były operowane z powodu wrodzonej wady serca. Objawem migotania najczęściej jest szybkie bicie serca, a to może prowadzić do złego samopoczucia, osłabienia, zawrotów głowy, omdlenia itp.

Ciąża jest też stanem niekrzepliwości, w którym łatwiej dochodzi do tworzenia zakrzepów. Ważne jest odpowiednio szybkie włączenie leczenia przeciwkrzepliwego lekkim doustnym lub w postaci zastrzyków (heparyny).

W ciąży zabronione jest stosowanie leków z grupy NOAC. Dozwolone jest włączanie niektórych leków zwalniających rytm serca, najczęściej stosowane tzw. B-blokery oraz digoksynę lub werapamil. W przypadku nagłego wystąpienia migotania przedsionków, które powoduje zaburzenia hemodynamiczne a tym samym duże ryzyko dla kobiety lub dla dziecka można wykonać kardiowersje elektryczną. Możliwe jest również podanie dożylne leków umiarowiających.

Przeczytaj również:

What’s your Reaction?
+1
1
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
1
+1
1

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *